Η φωτογραφία από το γγουγγλ, ως συνήθως
Στενό μπαλκόνι, στη γειτονιά μου
μ' ένα τραπέζι από το γύφτο, πλαστικό.
Μια γλάστρα δεντρολίβανο, μοναχικό στολίδι
Κάθε πρωΐ δυο μάτια το ποτίζουνε
κι ενα χεράκι γερασμένο το χαϊδεύει τρυφερά
το έλαιο το αιθέριο αναζητώντας
Υστερα το ζαρωμένο δέρμα του
φέρνει πίσω στη φωχική τη κάμαρη
λίγο απ΄τ' άρωμα του και χιλιάδες αναμνήσεις
Είναι το μέλλον της χώρας μου
